ದಾರಿಹುಡುಕಹೊರಟವನು!

      ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಚುಚ್ಚಿದ್ದೇ ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದೆದ್ದು ಧರಿಸಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆ ಕಿತ್ತೆಸೆದು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಶುಭ್ರ ನೀರಿನಿಂದ ತೊಳೆದು, ಮನಸನ್ನು ನಗ್ನವಾಗೇ ಇಟ್ಟು ದೇಹವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಶುಚಿಯಾದ ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು, ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಕಿಟಕಿಗಳು, ಬಾಗಿಲು, ಮಾಡು, ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಕೊಠಡಿಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದವನೇ ಸುತ್ತ ಓಡುತ್ತಾ, ಜಿಗಿಯುತ್ತಾ, ನಡೆಯುತ್ತಾ, ತೆವಳುತ್ತಾ ಇದ್ದ ತನ್ನಂತೆಯೇ ಇದ್ದ ಇತರ ಮಾನವಾಕೃತಿಗಳನ್ನು ವಿಸ್ಮಯದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ರಸ್ತೆಯ ಒಂದು ತುದಿಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ತುದಿಗೆ ತಲುಪುವನು. ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಧಡೂತಿ ವಾಹನವೊಂದು ತನ್ನ ಒಡಲೊಳಗೆ ಸಹಸ್ರ ಜೀವಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂತಾದರೂ ಇನ್ನಷ್ಟು ಅಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಜೀವಗಳನ್ನು ನುಂಗಿಕೊಂಡು ಶ್ರಮವಹಿಸಿ ಗುಟುರು ಹಾಕುತ್ತಾ, ಬುಸ್ಸ ಬುಸ್ಸನೆ ಹೊಗೆಯುಗುಳುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿತು. ಎಲ್ಲ ನೇತಾಡುತ್ತಾ, ತೂರಾಡುತ್ತಾ, ತೂಕಡಿಸುತ್ತಲಿದ್ದ ಕ್ಷುದ್ರ ಜೀವಿಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಇವನೂ ಸಹ ನೇತಾಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದ. ಗುಡಾಣದೊಳಗೆ ಈಗ ತಾನೆ ಸೇರಿಕೊಂಡವರಲ್ಲೆರನ್ನೂ ತಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿ ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಿಗೆ… ಎಲ್ಲಿಗೆ ಪಯಣ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾ ಬಂದೋರ್ವ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಇವನು ಅದ್ಯಾಕೋ ಇದ್ದಕಿದ್ದಂತೆ ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾದ. ಎಲ್ಲರೂ ಯಾವುದಾವುದೋ ನಿಲ್ದಾಣದ ಹೆಸರನ್ನು, ತಲುಪಲಿಚ್ಛಿಸುವ ಜಾಗದ ಹೆಸರನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ಕಂಡು ಇನ್ನಷ್ಟು ಚಿಂತಾಮಗ್ನನಾದ. ತನ್ನ ಚಿಂತನೆಗೆ ಸಮಯವೇ ಕೊಡದೆ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತಲಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇವನ ಬಳಿಗೆ ಧಾವಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ. “ಎಲ್ಲಿಗೆ” ಎಂದು ಆತ ಕೇಳಿದ ಪರಿಗೇ ಇವನು ಬೆಚ್ಚಿ ಎಚ್ಚೆತ್ತು ಬೆವರತೊಡಗಿದ. ಹಾಗೆ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿ ಗಮನಿಸಲು ಆತ ಚಿರಪರಿಚಿತನಂತೆ ಕಂಡ. ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದ ಕೈಗಳಿಂದ ಬೆವರೊರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಒಮ್ಮೆ ಎಂಜಲು ನುಂಗಿ ಆ ಎಚ್ಚರಿಸಿದಾತ ಬೇರಾರೂ ಅಲ್ಲ ತನ್ನ ಜನ್ಮದಾತನೇ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಎಂಬ ಆತನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಏನೆಂದು ಉತ್ತರಿಸುವುದೆಂದು ಅರಿಯದೇ ಗೊ.. ಗೊ… ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವನು. ಜನ್ಮದಾತ ತತ್ಕ್ಷಣವೇ ಕೋಪೋದ್ರಿಕ್ತನಾಗಿ ಎಲ್ಲಿಗೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಹೇಗೆ ಗಾಡಿ ಹತ್ತಿದೆ. ಮೂರ್ಖನ ತರಹ ವರ್ತಿಸಬೇಡ. ಎಲ್ಲಿಗೆಂದು ಹೇಳು ಸುಮ್ಮನೆ ಎಂದು ಗದರಿಸುವನು. ಯಾವುದಾವುದೋ ಗುರಿಗಳಿಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದ ಸಮಸ್ತರ ಕಣ್ಣುಗಳೂ ಇವನನ್ನೇ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಇನ್ನಷ್ಟು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾದ. ಎಲ್ಲಿಗೆಂದು ಹೇಳುವುದು? ತಾನು ಯಾಕೆ ಹೊರಟಿರುವನು? ಎಲ್ಲಿಗಾದರೂ ಯಾತಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು? ತನ್ನ ಸುತ್ತ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಎಲ್ಲರ ಕಿವಿಗಳು, ಕಣ್ಣುಗಳು, ಬಾಯಿಗಳು, ಕೈಗಳೊಂದು ಕಡೆ, ತನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲೇ ಏಳುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲೋಲಕಲ್ಲೋಲ ಶುರುವಾಗಿ ತಲೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಒದ್ದಾಡುವನು.

ವಿಕಾರವಾದ, ವ್ಯಂಗ್ಯವಾದ ನಗೆ. ಸುತ್ತಲಿದ್ದವರ ಅಟ್ಟಹಾಸದ ನಗೆ ಇವನನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸಿ ಸುತ್ತ ನೋಡಿದರೆ ಹಹಹ ಹ ಇವನಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುವುದೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಂತೆ, ಇವನು ಮೂರ್ಖ, ಎಂದು ಏನೇನೋ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಲಿದ್ದುದನ್ನು ಕಂಡು, ಇವರುಗಳ್ಯಾರು, ಇವರ್ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ನಗಬೇಕೆಂದು ಕಣ್ತೆರೆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ತನ್ನ ಸಂಬಂಧಿಕರು, ಸ್ನೇಹಿತರುಗಳು. ಇವನನ್ನು ಗೇಲಿ ಮಾಡಿ ನಗುತ್ತಲಿರುವರು. ಅವರ ಹಿಂಸೆಯಂತಹ ನಗುವನ್ನು ಸಹಿಸಲಾರದೆ ಬಸ್ಸಿನ ಕಿಟಕಿಯೊಂದರಿಂದ ಹೊರಗೆ ಧುಮುಕುವನು. ಬಿದ್ದು ಗಾಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಅಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಲಾಗದೆ ಆ ಸ್ಥಳದಿಂದ ನಡೆದು ಹೊರಡುವನು. ಸುತ್ತ ಮತ್ತೊಂದಷ್ಟು ವಿಚಿತ್ರ ಜನರಿಂದ ಗಿಜಿಗಿಜಿಗುಡುತ್ತಾ ತುಂಬಿರುವ ರಸ್ತೆ. ಎಲ್ಲರ ಮೈಕೈಗಳಲ್ಲೂ ಏನೇನೋ ಹೇರಿಕೊಂಡು ಭಾರ ಹೊತ್ತವರಂತೆ ನಿಧಾನಗತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವುಯಾವುದೋ ಗುರಿಗಳತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿರುವರು. ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಈತನೂ ಅರೆ! ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊರೆಟಿದ್ದೀನೀಗ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡಿ ನಡೆಯುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅಲ್ಲೇ ನಿಲ್ಲುವನು. ಎಲ್ಲ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದವರೂ ನಡೆದು ಮುಂದು ಮುಂದೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವವರ ನಡುವೆ ನಿಂತಿರುವ ತಾನೊಬ್ಬನೇ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಒಂದೊಂದು ಗುರಿಯಿದೆ ಆದರೆ ನನಗ್ಯಾಕಿಲ್ಲ. ಥು ಯಾಕೆ ನನಗೇ ಹೀಗಾಗ್ತಿದೆ, ಎಂದು ಬೇಸರಿಸುವನು. ಗುರಿ ಹೊಂದಿರುವವರ್ಯಾರಾದರೂ ತನಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದೇನೋ ಎಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತರಿ, ಸಿರೆಂಜನ್ನು ಹಿಡಿದು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಬಿಳಿ ಬಟ್ಟೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ತಡೆದು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೀರೆಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವನು. ನಾನು ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೀನಿ. ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ ಈ ಬಾರಿ ನಾನು ಬಹುದೊಡ್ಡ ಹೊಸ ಸಾಧನೆ ನಿರ್ಮಿಸಲು ಮುಂದಾಗಿರುವೆ. ಆ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಮೂತ್ರಪಿಂಡ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡುವುದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ಕಿತ್ತು ಹಾಕಿದೆ, ಮೂಲವ್ಯಾಧಿ ಬಂದಾಗ ಕತ್ತರಿಸಿ ಹಾಕಿದೆ, ಹೃದಯ ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟಾಗ ತೆಗೆದುಹಾಕಿದೆ ಈಗ ಅವನ ತಲೆ ಶೂಲೆ ಬಾಧೆ ಕೊಡುತ್ತಿದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ತಲೆಯನ್ನೇ ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ ಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ. ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಬೀಗುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವನು.

ಏನೂ ಅರ್ಥವಾಗದೆ ಹಾಗೇ ನಿಂತಿದ್ದವನು ತನ್ನ ಬಳಿ ಹಾದು ಹೋದ ಹಲವರನ್ನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೀರೆಂದು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ತನಗೆ ಸಹಾಯವಾಗುವ ಬದಲು ಇನ್ನೂ ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗುವನು. ತುಂಬಾ ಚಿಂತಿಸಬಾರದೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಯಾರ ಯಾರ ಹಿಂದೆಯೋ ಅವರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಕೊಂಚ ದೂರ ಕ್ರಮಿಸುವುದರಲ್ಲೇ ಯಾಕೋ ಅವರ ದಾರಿಗಳು ರುಚಿಸದೇ, ತೀರಾ ತ್ರಾಸದಾಯಕವೆನಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಇನ್ನೊಂದಾವುದೋ ಹಾದಿಯವನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವನು. ಮತ್ತದೇ ಬೇಸರ ಒಟ್ಟಾರೆ ಜೀವನ ಕಲಸುಮೇಲೋಗರವಾದಂತಾಗಿ ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತುಬಿಡುವನು. ಇದಾವುದೂ ತಾನು ಹೋಗಬೇಕಿದ್ದ ದಾರಿಯಲ್ಲ ಎಂದು ಚಿಂತಿಸುತ್ತಿರಲು ಯಾರೋ ಹಿರಿಯ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಹಿಡಿದು ಹಿಮ್ಮುಖವಾಗಿ ಆದರೂ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಓಡುತ್ತಿದ ಮನುಷ್ಯನೋರ್ವನು ಇವನನ್ನೂ ಜೊತೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಓಡುತ್ತಾ ಇವನ ಕಷ್ಟ ಏನೆಂದು ಕೇಳುವನು. ಹೀಗೆ ಹೀಗೆ ತನಗೆ ತಾನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು ತನ್ನ ಅಳಲು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವನು. ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಹಿಡಿದಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯ ನಕ್ಕು. ಒಂದು ಬಾರಿ ಈ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ನೋಡು ಎಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಓಡುತ್ತಲಿದ್ದಾರೆ. ತಮ್ಮ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮೈಕೈ ತುಂಬಾ ಹೊಣೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಓಡುತ್ತಿರುವವರು ಪಾಪ ಅವರಿಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ನೀನು ಹಾಗಲ್ಲ ಬೇಕೆಂದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಬಹುದು. ನಿನಗೆ ಇನ್ನೂ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವಾತಂತ್ರವಿದೆ. ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿನ ಯಾವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದರೂ ಹೋಗಿ, ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ನೋಡಿ, ಹೇಗೆ ಬೇಕೋ ಹಾಗೆ ಬದುಕಲು ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ಹೋಗು ಖುಷಿಯಿಂದ ಗುರಿಯಿಲ್ಲದೇ ಅಲಿಯುತ್ತಲಿರು ಎನ್ನುವನು.

ಒಂದು ಎತ್ತರದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಎಲ್ಲ ಓಡುತ್ತಿರುವವರು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಸೇರುತ್ತಿರುವವರೆಂದು ನೋಡುವನು. ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಎಷ್ಟೋ ಜನ, ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಎಷ್ಟೋ ಜನ, ಇನ್ನೆಷ್ಟೋ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಕೈಜೋಡಿಸುತ್ತಾ, ಇನ್ನೂ ಒಂದಷ್ಟು ಜನರನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಾ ಹಲವಾರು ಹಳ್ಳ ದಿಣ್ಣೆಗಳನ್ನು, ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳನ್ನು, ತಣ್ಣನೆಯ ನೆರಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಮಿಸುತ್ತಾ, ಬಿಸಿಯ ಸೂರ್ಯನಲ್ಲಿ ಬೇಯುತ್ತಾ, ಹಲವಾರು ಹಿಂಬಾಲಕರನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿಬಿಡುವರು. ಅವರು ತಮ್ಮ ಗುರಿ ತಲುಪಿದರೋ ಇಲ್ಲವೋ ಅವರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿತ್ತೋ ಇಲ್ಲವೋ. ಆ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಹಿಡಿದ ಮನುಷ್ಯ ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿಯಿತ್ತು. ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುವ ಮುನ್ನ ತಾನು ಕುದುರೆಯಂತಾಗದೇ, ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಬದುಕುವ ಹುಲಿಯಾಗಬೇಕಿತ್ತು. ಆ ಎತ್ತರದ ಜಾಗದಿಂದ ಹೀಗೆ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾ ಮುಂದುವರೆದ ಹಾಗೆ ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಕೈ ಹಿಡಿದಳು. ಇನ್ನೂ ಮುಂದೆ ಹೋಗುತ್ತಾ ಅವಳ ಕೈಲೊಂದು ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವೊಂದು ಸೇರಿಕೊಂಡಿತು. ತಾನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತಾ ಕೆಲವು ಹೊತ್ತು ಮರಗಿಡಗಳ ನಡುವೆ, ಇನ್ನೂ ಕೊಂಚ ದಿನ ಪೆನ್ನು ಪೇಪರು ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದು, ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ತನ್ನೊಂದಿಗಿನ ಹುಡುಗಿ, ಮಗುವಿನ ಜೊತೆ ಯಾವುದೋ ಮನೆಯೆದುರು, ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಇನ್ನು ಹೇಗೋ ಬದುಕುತ್ತಾ ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುವನು. 

                                                                                              ನೀ.ಮ. ಹೇಮಂತ್